Movimento dell'Mondo

Daar is het dan… het ‘echte’ Bali!

Voor ons vertrek, probeerden we een voorstelling te maken van Bali… ‘Hoe zou het zijn?’ We hadden geen idee. Tot we in Lovina tussen de bergen afval belanden, daar besefte ik ‘dit had ik niet verwacht’. Ik had in mijn onderbewustzijn dus toch een beeld van Bali gecreëerd. Een idyllisch beeld geassocieerd met ‘honeymoon op Bali’.

Na meer dan 2 weken op Bali, werd het op mijn netvlies geprojecteerd. Een smal en rustig steegje en dan uit het niets…. een open vlakte met felgekleurde bloemen, felblauwe hemel, grasgroene rijstvelden, romantische paalwoningen temidden van die rijstvelden,… Prachtig, eindelijk het ‘echte’ Bali, gevonden in Penastanan, een buitenwijk van Ubud, het culturele hart van Bali.

Op een smal pad op weg naar de hoofdweg, werden we ingehaald door 2 Balinese vrouwen. Later kwamen we hen op de grote straat opnieuw tegen, waar ze 4 tot 5 grote bakstenen op hun hoofd stapelden en met wandelstok weer in het smalle steegje verdwenen.
Niks ‘echt’ Bali… Ubud en omgeving wordt bevolkt door expats en westerlingen die ‘Eat, Pray, Love gewijs’ op zoek zijn naar zichzelf. De Westerlingen creëren hun Bali, het Bali dat ook ik in mijn hoofd had. Zij laten villa’s en paalwoningen bouwen op, met de auto onbereikbare plaatsen. Steen per steen wordt te voet geleverd, door kranige locals, die telkens met de stenen op hun hoofd een kilometer wandelen en weer terug, uur na uur, dag na dag.

In Ubud en omstreken reizen de yoga en veggieplekken als paddestoelen uit de grond op, er zijn boetiekjes die niet zouden misstaan in de Schuttershofstraat, veel kunst en cultuur… Allemaal opdat ‘wij’ ons daar thuis zouden voelen, en ik voelde mij geweldig in Ubud ! Een plek op maat van de Westerling en ik heb er van genoten!

Waar/Wat is dan het ‘echte’ Bali?
Bali is Bali zoals het nu is. Het is waarschijnlijk anders dan het ooit was, maar dat geldt voor elke cultuur en voor elk land… Uit gesprekken met jongeren in Bali blijkt dat ze opkijken naar het Westen, ze kopiëren films die ze zien, onderzoeken onze levenswijze op het internet… Terwijl velen in het Westen op zoek zijn naar de authenticiteit en mystiek van het Oosten… Ironie, ironie… Het gras is altijd groener….

Maar ik geniet, van nasi en pizza, van yoga en Balinese dans, van een wandeling door de villa- én sloppenwijken… De idylle zal ik hier niet vinden, maar een land met prachtige tegenstellingen des te meer.