Movimento dell'Mondo

Spiritualiteit ???

Wat betekent dat nu voor me, ‘Spiritualiteit’?
Een vraag die me al een tijdje bezig houd. De ervaring waar ik naar op zoek ben.

We zijn zes weken naar Bali gekomen. Dit leek voor sommige mensen heel lang. Voor ons was het een bescherming voor onszelf. Om te zorgen dat we dit eiland niet zouden omzetten naar een ToDo-lijstje of een toeristische gids die moet afgewerkt worden.

Onze eerste twee weken brengen we door op Pantai Mas, een spiritueel centrum in Noord-Bali.
Opnieuw 2 weken die we onszelf gunnen om te landen, onze gewoontes van thuis los te laten, om te ontspannen van de drukte de laatste paar X (?) maanden, …misschien wel jaren.
Maar goed, ik zou het over spiritualiteit hebben en dan begin ik weer over tijd en rust.

Een paar dagen terug gingen we een boedhistische tempel bezoeken. In één van de ruimtes zat een familie, 3 vrouwen en een man, heel intens hun ritueel uit te voeren. Met een ongelofelijke concentratie werkten ze in beweging en klank samen. Het zag er langs de ene kant uit alsof ze zichzelf verloren en langs de andere kant alsof ze perfect wisten waarmee ze bezig waren. We namen zelf rustig in de tempel plaats en bewonderden zowel de ruimte als het schouwspel.
Op een gegeven moment ging de oudste vrouw bij de hele familie langs en sprenkelde vier maal water op de handen. Het water werd drie maal op gelikt en de vierde maal werd het over het hoofd gewreven alsof het hoofd gewassen werd.
Toen ze met iedereen klaar was draaide ze zich naar ons, nodigde ons uit en bood ons het water aan.
Ik had geen idee waarmee ze bezig waren of wat de betekenis was van hun ritueel. Wat ik wel voelde is dat die ene uitnodigende beweging, om deel te nemen aan het intieme familieritueel, me diep en diep gelukkig maakte en rust gaf.
Het leuke was dat we nadien met hen de tempels bezochten en hoe anders dat gebeurt dan bij ons: lachend, giechelend, speels, rokend, …. Om dan aan een andere plek te komen waar ze willen bidden en plots terug in een diepe concentratie te gaan.

Heel Bali is doordrongen met religie, de Hindoe religie. Je vind geen plekje waar je kan staan zonder wel ergens een klein altaartje, offertje, tempel(tje), … te zien.
Een paar dagen terug was het volle maan, een belangrijk moment in Bali. We gingen mee naar een tempel ceremonie en zagen hoe dat eraan toegaat. Zelf helemaal in traditionele kledij uitgerust merk je plots dat op die eigenste moment zo goed als een heel eiland bezig is met ceremonies, bidden, offeringetjes, …
Als je de literatuur mag geloven staat de hele dag en waarschijnlijk het hele leven hier in het teken van de religie. Een religie die, voor zover mijn begrip gaat, steunt op overtuigingen waar ik niet achter kan staan.
In Bali gelooft men dat het leven al bepaald is voor je eraan begint. Ik geloof zelf dat iedereen de kans heeft om geluk te vinden als je leert luisteren naar je gevoel en je dromen, en als je met een stevige dosis waarden en normen in het leven leert staan. Wat best al veel is, ik besef het wel.

Dus wat is spiritualiteit voor mij???
Ik weet niet of ik er zo snel een eenduidig antwoord op zal kunnen geven.
Wat ik weet is dat ’s ochtends opstaan en beginnen met een uur yoga, mijn lichaam de aandacht en mijn geest de rust geeft die ze nodig hebben om scherp de dag door te komen.
Dat ik heel veel voldoening vind in mensen ontmoeten. Mensen die ik al wel of nog niet ken, mensen waarnaar ik kan luisteren en waar ik aandacht aan kan geven en die hetzelfde bij mij doen. Soms in een gesprekje van twee minuten tijdens het rusten en soms een hele avond op restaurant met ‘vreemden’.
Dat ik ongelofelijk gelukkig ben om elke dag wakker te worden naast een vrouw die ik in haar geheel ne mooie mens vind.
Dat ik enorm verwonderd word door de natuur, van een waterval van 40 meter waar ik vol ontzag naar sta te kijken tot een kleine onverwachte bloem waarvoor ik mijn pad afbuig. En daar tegenover, dat het me pijn doet om te zien hoeveel afval er over de wereld heenzwerft. Afval dat we er zelf hebben opgestrooid.
Dat ik zelf niet zo veel heb met religies, die spiritualiteit naar mijn bescheiden mening vaak terugbrengen tot vastgelegde regels, normen en gebruiken. Ik wil mezelf blijven uitdagen om stil te staan bij mijn leven en wat ik belangrijk vind en met niet te laten conditioneren door de wijsheden die anderen al hebben bedacht voor me, zonder ze in vraag te stellen.

Wat betekent dat dan nu, …. ???
Vele dingen.
Misschien wel zo veel als alle ervaringen die je leven zin geven, die je zowel blij kunnen maken als boos en waarbij je voelt dat je dicht bij jezelf staat.

Gitgit waterval image image image

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *