Ik ben verliefd.
Op Mimi, Bella, Billy en Nano.
Een aap, een kitten en twee puppy’s.
Op Pantai Mas hebben ze veel dieren en deze vier hebben echt mijn hart gestolen. Zeker als ze met zijn vieren in en aan de kooi van Mimi zitten, dan is het een beestenboel waar ik uren kan naar kijken.
De beestjes ravotten, knuffelen, vechten en slapen samen. Mimi gaat bij mens en dier op zoek naar vlooien. Aan Manu’s arm heeft ze veel werk, want daar staat lekker veel haar op.
Heerlijk om te zien, hoe zulke verschillende dieren toch een manier vinden om samen te zijn. Zelf word ik er heel rustig en blij van hun aanwezigheid.
Ik ben (nog) niet verliefd op Bali.
Ik heb mensen ontmoet, die al voor de zesde, zevende, achtste,… keer naar Bali komen, omdat zij hier ‘iets’ gevonden hebben.
Dat gevoel heb ik nog niet. Toegegeven, we doen het tot nu toe heel rustig aan. Elke ochtend een dik uur yoga, met dank aan Marjon, daarna een heerlijk ontbijt met een verse fruitshake, douchen en een korte uitstap in de buurt. Idyllische plekjes zijn we nog niet tegen gekomen, gelukkig hebben we tijd genoeg om het eiland te verkennen.
Wat maakt dat ik niet halsoverkop verliefd word op Bali is het afval.
Overal langs de weg, bergen afval. Vroeger verpakten de Balinezen alles in palmbladen en gooiden die bladeren weg in de natuur. Nu hebben ze vanuit het Westen de gewoonte overgenomen om alles in plastic te verpakken, maar die verpakking gooien ze nog steeds in de natuur…
Ik vind dat moeilijk om te zien: prachtige groene stroken met palmbomen en kleurrijke planten langs de weg met op de grond nog veel kleurrijker afval. Een mooie zonsondergang met op het strand een stuk piepschuim…
Ik ben zelf geen actieve Greenpeace activiste en toch probeer ik op mijn eigen manier kleine bijdrages te leveren. De Balinezen zijn daar helemaal niet mee bezig, terwijl ze zo’n prachtig eiland hebben… Dan besef je weer, dat alles wat je ecologisch probeert te doen, een hele kleine microdruppel is op een ontzettend grote en gloeiend hete plaat. Ik ga er wel vanuit dat elke druppel telt, ookal zit je ’s avonds op het strand gegrilde vis te eten en krijg je ineens door dat de lavabo die daar staat, zijn water met zeep rechtstreeks loost op het zwarte zand van Bali.
