Na zes weken staan we weer met beide voeten op Belgische bodem. Het eerste wat opvalt als het toestel de grond raakt is de grijze kleur… Ons zo vertrouwde belgenlandje is in een grijze wolk gehuld. Alle dagen opstaan onder een blauwe hemel zit er voorlopig niet meer in. Het is niet de warme temperaturen die ik zal missen, wel het het stralende licht en de kleuren.
Maar ik ben blij dat ik weer thuis ben en dat is fijn om te merken.
Vaak is een vakantie veel te kort en wil ik nog niet naar huis, maar de laatste week op Bali had ik echt het gevoel ‘het is oké om naar huis te gaan, ik heb zin om er weer in te vliegen.”
Ik heb dan ook geweldige vooruitzichten. De komende drie weken ligt de focus vooral op de premiere van ‘Reflectie’. Ik zal nog wel een paar keer vloeken omdat er nog veel werk voor de boeg is, maar ik heb er zin in. Halverwege de vakantie moest ik er niet aan denken… Manu die moet ingewerkt worden, flyers gaan verspreiden, een act bedenken voor de Uitmarkt in Amsterdam… Het leek in Bali zover weg, maar nu is het hier en ik ga ervan genieten!
Het is fascinerend hoe ver weg ‘thuis’ lijkt als je zo lang weg bent, maar eens we ons appartement binnenstappen is alles zoals welleer. Wasjes doen, computer openklappen, boodschappen doen,… We zijn weer vertrokken! De kunst is om onszelf goed in de gaten te houden zodat we ons niet voorbij gaan galopperen. De rust die we in Bali hebben gevonden blijven vasthouden.
Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik sommige dingen van thuis wel gemist hebt:
- Cote d’Or
- Koken
- Een goed bed
- Een warme douche
- Mijn kleerkast
- …
Vooral wat luxe. Ik geef ze wel maar al te graag (een tijdje) op in ruil voor al het moois dat ik heb gezien en meegemaakt.
Wat ik nog het meeste gemist heb, is duidelijkheid.
Ik besef dat tijdens onze wereldreis daar nog vaak zal tegenaan lopen. Flexibiliteit is mijn leerpunt. Daarvoor ga ik ook op avontuur, om mezelf beter te leren kennen en te leren omgaan met mijn ‘kleine’ kantjes.
Maar wat is het fijn in België, dat de prijs in de supermarkt dezelfde prijs is voor iedereen. Zie je mij al aan de kassa staan in de Delhaize “nee, voor die reep Cote d’Or geef ik maar 50 cent, dat is mijn laatste bod!” …
Ook fijn dat De Lijn een duidelijk schema heeft … Stel je eens de commotie voor als iemand de buschauffeur tien euro zou geven om even een ommetje te maken …
En als je met iemand om 20u afspreekt, een academisch kwartiertje wel te vergeven valt, maar dat pas om 22.30u toekomen not done is…
Met Compagnie FEST willen we onderzoeken wat we nodig om te leven, te overleven, gelukkig te zijn, anderen gelukkig te maken?…
Wat zijn onze (basis)behoeften?
Wat is geluk eigenlijk?…
Ik kan terugkijken op een geslaagde reis, want ik heb alvast weer wat nieuwe aspecten ontdekt die ik nodig heb om te leven en die me helpen om gelukkig te zijn. Ik kijk heel erg uit naar wat onze volgende reis aan de oppervlakte zal brengen. Ik hou jullie op de hoogte!
Fijn voor jullie beiden om dit samen te mogen beleven. Kan een relatie enkel maar sterker maken. Ik wens jullie een goede start toe in Belgenland en hoop dat we elkaar ooit nog eens ontmoeten. Ik duim dat jullie projecten mogen slagen, Ann kennende gaat dat wel lukken. Wij gaan ons nu ook een maandje herbronnen. Veel liefs
Merci Vital!
Geniet van het herbronnen. In Brazilië?
Als je terug in België bent, laat het weten. Ne keer iets gaan drinken en wat herinneringen ophalen kan fijn zijn.
Altijd welkom op 23 en 24 juni voor mijn solo voorstelling!
Knuffel
Wat is het toch fijn om zo back to basic te gaan, Al die luxe missen doet ons beseffen dat we wel degelijk in luxe leven ! Daarom kan ik ook zo genieten van mijn tentje en de natuur…zalig. En dan terug naar de ratrace, AFKICKEUUUUUUUUUUU !
Ennn toch… Lachende gezichten!! Leuk!!