Movimento dell'Mondo

Bangalore-Bhubaneswar

Van Bangalore naar Bhubaneswar per trein

Poging 1, Sri Lanka, 15 maart 2015

Reserved Ticket: Je hebt geluk! Er zijn nog plaatsen beschikbaar voor de trein die je wilt nemen. De tickets kunnen via internet besteld worden.

We weten uit ervaring dat je er in India op tijd bij moet zijn om treintickets te bemachtigen. Op een maand tijd moeten we het hele land doorkruisen om op 4 mei in Dharamsala te zijn voor onze Yoga Teacher Training, daarom beginnen we alvast in Sri Lanka onze doortocht van zuid naar noord te regelen.
De eerste drie treinen hebben we geluk. We kunnen Reserved Tickets bemachtigen en zijn zeker van ons plekje op de trein. De vierde trein, die we van Bangalore naar Bhubaneswar willen nemen is volgeboekt. Niets aan te doen, we kunnen nu alleen maar wachten tot we terug in India te zijn, om de andere mogelijkheden uit te putten.

Poging 2, Bangalore, 9 april 2015

Foreign Tourist Ticket: Je hebt geluk! Je bent een buitenlander. Speciaal voor jou worden er in sommige treinen een tweetal tickets voorbehouden. Opgelet: enkel te verkrijgen in 8 stations in heel India en in eigen persoon.

Tijdens onze laatste dag in Hampi stellen we on line vast dat er nog 2 Foreign Tourist Tickets beschikbaar zijn voor ‘onze’ trein. Na een nachtelijke treinreis komen we om 6u30 in Bangalore City Junction aan. Dit is 1 van de 8 stations in India, waar je zulke tickets kan boeken. We gaan naar het loket en daar krijgen we te horen dat de tickets niet meer beschikbaar zijn. Ergens tijdens onze internetloze reis vanuit Hampi, waren 2 andere toeristen ons voor.

We beslissen om geen verdere stappen te nemen. We gaan het ‘open’ laten. Zien wat er tijdens de tweedaagse Authentic Movement Workshop op ons afkomt. Wie weet ontmoeten we fijne mensen bij wie we kunnen overnachten, of zijn er deelnemers met de auto die ons een stuk in de goede richting kunnen brengen of …
Tijdens het weekend lijkt het geluk aan onze kant te staan, maar uiteindelijk belanden we na de workshop toch in Bangalore centrum in een te duur hotel.
Ik ben enkel naar Bangalore gekomen om de workshop te volgen. Verder heb ik hier niets te zoeken. Een, naar mijn inschatting, veel te grote en te drukke stad, met de Grand ‘shopping’ Road als enige bezienswaardigheid.

Poging 3, Bangalore, 12 april 2015

Tatkal ticket: Je hebt geluk! Je trein is uitverkocht, maar wij houden voor elke trein last minute tickets beschikbaar. Opgelet: de tickets zijn verkrijgbaar een dag voor vertrek vanaf 10u ’s ochtends aan het loket. U wordt vriendelijk verzocht op tijd te komen, elke dag staat elk station in het hele land vol met Indiaers die van deze optie gebruik willen maken.

Ons plan was om vandaag te vertrekken, maar dat zit er niet in. Na wat research op het net vinden we een trein die vannacht om 3u15 vertrekt. Slechts enkele uren later dan origineel gepland. Ik zie dat wel zitten, want ik wil hier snel weg.
We zetten de wekker vroeg, zodat we rond 9u in het station zijn. Er is een apart loket voor senioren, minder-validen én buitenlandse toeristen, hierdoor moeten we niet aanschuiven tussen de vele anderen die een tatkal ticket willen. Als we aan het loket willen wachten, worden we wegge-kksssttt- door een oudere man. Er heeft zich op de zitbank naast het loket al een rij van senioren gevormd die nog vroeger hun wekker hebben gezet. Het volgende uur zien we deze Bangalore Bastards nog vele andere Tatkal gegadigden weg-kkkssttt-en. Ze verdedigen hun plek met verve en zo wordt ook onze plek in de rij verzekerd.
Om vijf voor tien, staan we met z’n allen recht en gaan we voor de verandering in een echte rij staan in plaats van een hoop.
10u, de eerste senior is aan de beurt, hij heeft zijn tickets. Nummer 2 en 3 gaan ook goedgezind weg. Dat geeft hoop. Om 10u07 zijn we aan de beurt. De loketbediende tikt het treinnummer in, kijkt op en zegt ‘Tatkal closed’. Verbouwereerd word ik opzijgeschoven door de volgende in de rij, die hoopt meer geluk te hebben. Op 7 minuten tijd zijn er in heel India 250 tickets voor deze trein verkocht.

Ik zie het niet meer zitten. Hoe geraken we in godsnaam weg uit deze stad, waar we om de vijf minuten moeten vechten met tuktuk chauffeurs omdat het bussysteem ondoorgrondelijk is en de oplevering van de metro al jaren op zich laat wachten?
Terug in onze hotelkamer, overloopt Manu alle opties. Nog eens Tatkal proberen, of toch een Tourist ticket voor enkele dagen later, een andere bestemming kiezen, alles laten voor wat het is en naar huis gaan, voor de rest van ons leven in Bangalore blijven…
Eerst luister ik verdwaasd naar hem. Later probeert het luxepaard in mij hem te overtuigen een vlucht naar Dharamsala te boeken. Gelukkig krijgen in de loop van de dag mijn ratio en gierigheid de bovenhand. We plannen zorgvuldig 2 scenario’s uit.
Scenario 1: het lukt ons om een Tatkal ticket te kopen zodat we binnen 2 dagen wegkunnen.
Scenario 2: als de tatkaltickets morgenvroeg weer uitverkocht zijn, kopen we een Tourist ticket voor binnen 4 dagen (zucht, nog langer hier blijven).

De rest van de dag zijn we bezig om onze verdere reis naar Dharamsala te plannen. We zijn in een stad zijn waar het mogelijk is gebruik te maken van de Foreign Tourist optie en ik wil in het volgende dorp niet weer vastzitten. Dat betekent veel opzoekingswerk, veel overleg en veel gissingswerk. Het is niet evident om op basis van de Rough Guide te beslissen hoe lang je ergens wilt blijven. Het is de komende drie weken gedaan met alles ‘open’ te laten, niet meer zien wat er op je afkomt. Dat is niet de manier waarop we graag reizen, maar aangezien we deze keer een deadline hebben en april-mei blijkbaar de drukste reisperiode is in India, voelt het alsof we geen andere keuze hebben.

Poging 4, Bangalore, 13 april 2015

Tatkal ticket: Je hebt dikke pech. Je trein is uitverkocht, wij hebben last minute tickets, maar de kans is klein dat je ze kunt bemachtigen.

We hebben de wekker nog vroeger gezet en haasten ons naar het station in de hoop bij de eersten te zijn. Daar aangekomen zien we tot onze verbazing dezelfde senioren zitten als de dag ervoor. De basterds… Zij hadden gisteren toch hun tickets bemachtigd?! Zij zouden onderweg moeten zijn naar weet-ik-veel-waar?! We sluiten braaf aan in de rij en observeren de oudjes. Bij de meeste van hen zit ook een jonger persoon, wat ons doet vermoeden dat ze hun pensioen aanvullen door voor andere mensen Tatkal tickets te kopen. De rij voor senioren, minderbedeelden en toeristen is een pak korter dan de ‘normale’ rij, wat de kans op een ticket aanzienlijk verhoogt. Daar heeft de gemiddelde (bemiddelde) Bangaloor waarschijnlijk wel wat extra roepies voor over.

8u, nog twee uur te gaan. We scoren ontbijt, hoewel ik door de spanning niet veel honger heb. Om 9u stipt veert de man naast mij op en snelt naar het loket. Wat nu weer? Zijn er tickets waar we niet vanaf weten, die we om 9u kunnen kopen? De man legt ons in gebroken Engels uit, dat je vanaf 9u je formulier kunt laten controleren, zodat straks alles vlot verloopt. Manu gaat naar het loket, terwijl ik ons ‘fort’ bewaak. Ik zie Manu wijzen naar onze plek in de rij en de loketbediende nee schudden. Met een bang hart luister ik naar het relaas van Manu. De bediende acht de kans klein dat er nog tickets zijn tegen dat wij aan de beurt zijn. Ook blijken de Foreign Tourist tickets intussen uitverkocht. Wat?! Scenario 2 hebben we vanochtend nog on line gecontroleerd… De spanning stijgt. Manu grijpt zijn GSM en checkt het nog eens. Volgens de app van Indian Railways zijn de tickets nog wel beschikbaar. Hij beent terug naar het loket, waar intussen weer een hoop is ontstaan. Hij wacht geduldig en eist van de anderen dat zij ook geduldig wachten. Telkens als iemand hem voor steekt, verwijst hij de persoon in kwestie naar achteren. Sommigen gaan dan aan een ander loket voorsteken, maar één kerel doet alsof zijn neus bloedt. Doodzenuwachtig sla ik het tafereel gade. De man blijft koppig naast Manu staan. Telkens als de hoop naar voren deint, stappen Manu en de man schouder aan schouder richting loket. Door de blik in zijn ogen vrees ik dat Manu hem dadelijk echt een bloedneus gaat bezorgen. Gelukkig beseft de man op tijd dat dit niet het moment is om met Manu te sollen…
De bediende heeft zich vergist, er zijn wel Tourist Tickets beschikbaar… Alle commotie voor niets. Scenario 2 houdt stand.

Één voordeel: de tijd vliegt voorbij. Om vijf voor tien gaan we weer met z’n allen in een nette rij staan. Degenen die het niet snappen worden in koor door de basterds én door ons wegge-kksstt-. 10u…10u03, de aardige vrouw tikt razendsnel ons treinnummer in, kijkt op en glimlacht ‘locked’. De opluchting is enorm. Ik krijg bijna tranen in mijn ogen. De tickets zijn vastgezet voor ons, als we nu netjes betalen, kunnen we morgen weg.

Ondertussen hebben we de afstand van 1545 km, oftewel een rit van 27u, tussen Bangalore en Bhubaneswar afgelegd.
En weet je wat de grap is? Niet Bhubaneswar, maar Puri is onze eindbestemming… Een rechstreekse trein van Bangalore naar Puri is onmogelijk. We maken gebruik van weer een ander soort ticket om de laatste etappe van 2u af te leggen.

Poging 5, Bhubaneswar, 15 april 2015

Unreserved Ticket: Je hebt geluk! Eigenlijk mag je altijd en op elke trein meerijden tegen belachelijk lage prijzen. Opgelet: voor deze ongereserveerde tickets zijn slechts enkele wagons voorzien en er staat geen limiet op de verkoop. Grote kans dat je de rit staand, op het bagagerek of hangend uit de deur moet afleggen.
Betreden op eigen risico!

image image image image image image image image image image image image image image image image image image

 

3 gedachtes aan “Bangalore-Bhubaneswar

  1. Vital Florus

    Hoi Ann en Manu. Wij zitten momenteel in Brazilië. Sommige van de door jullie beschreven taferelen zijn hier ook herkenbaar. Niet voor niets dat de slogan van Bahia is “stay calm, this is Bahia”
    Zal ook wel bij jullie toepasbaar zijn vermoed ik.
    Heb tot nu toe al erg genoten van jullie verhalen ?

  2. Hilde Van Ingelghem

    OMG ….STRESS !!! Transport is daar toch ook niet alles ! En wij maar klagen in ons luxe wagen !! Maar ik begrijp als je wil rond komen met jullie budget dat het knokken is !!
    Enjoy de cursus !

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *