We zijn meer dan twee jaar onderweg!
Het eerste jaar richten we ons vooral op toerisme. Onze spaarrekening gaat duidelijk één richting uit. Aan het begin van het tweede jaar kiezen we voor een nomadische bestaan van onbepaalde duur. We moeten weer aan het werk.
Maanden na deze beslissing hebben we veel plannen, maar nog geen centen. Maleisië, Singapore en Thailand leiden ons teveel af. We blijven toeristen.
België brengt een duidelijke kentering. De ‘Rat Race’ slokt ons op. Workshops organiseren, yoga geven, repeteren, reclame maken voor ‘Khandas’, spullen op de rommelmarkt verkopen… We maken nog net tijd voor een tweedaagse huwelijksreis naar Gent. Daarnaast is het gedaan met ‘reizen’.
Tijdens onze housesits in Engeland en Turkije werken we keihard aan een nieuwe website voor creatieve workshops. Eén dag per week maken we tijd voor een uitstap.
Terug in India sluiten we onszelf op in One Nest om on line te werken. In Dharamshala hebben we alles vorig jaar al gezien. Daarna ligt onze focus drie weken lang op yoga.
Afhankelijk van maand tot maand helt de weegschaal vervaarlijk over naar óf reizen óf werk óf yoga óf theater óf … Nooit naar rust.
Het blijkt ‘on the road’ al even moeilijk als ‘thuis” om een evenwichtige ‘work – life’ balans te vinden.
Mijn spaarrekening fluctueert, net als mijn gemoed. Het ene moment mis ik het reizen, dan wil ik theater maken, dan vind ik geen tijd voor yoga, dan wil ik de trailer voor Khandas afwerken, dan wil ik het rustig aan doen, dan …
Wat ik echt wil is tijd nemen voor alles wat ik doe.
- rustig opstaan: 0,5u
- yoga practice: 2u
- ontbijt: 1u
- toilet + douche: 1u
- on line werken: 3u
- koken lunch: 1,5u
- rusten: 1u
- repeteren theater/dans: 3u
- toerisme: 3u
- rusten: 1u
- koken + dinner: 1,5u
- social media bijhouden: 1u
- lezen/schrijven/studeren: 2u
- ademhalings- en relaxatie oefeningen: 1u
- slapen: 9u
Totaal 31,5 uur
Tijdens mijn solo zong ik: “I want it all and I want it now.”
“Now” zal niet lukken. Een dag bestaat uit slechts 24 uur. Elke dag opnieuw moet ik keuzes maken.
Een andere quote uit ‘Khandhas’: “Breath by breath, accept what is, don’t obsess with what you miss.” Het blijft een moeilijke oefening, maar adem per adem kom ik er wel.
Na onze yoga opleiding wil ik weer reizen in India. Dan komt er een kans voorbij die ik niet wil laten liggen. Drie maanden lang op Gili Trawangan yogales geven en de studio managen. Het reizen moet weer wachten! Of niet?
Wij maken een egoïstische keuze. We nemen een omweg via Java en arriveren een weekje later op Gili T.
Op snelheid trekken we langs Jakarta en de beroemde Borobodur en Prambanan tempels in Yogajakarta. Na het reizen mag de balans weer hellen in de richting van werk, yoga en niet te vergeten … tropical beach life.
