Movimento dell'Mondo

What the Fuck?!

Het wiel, het symbool van Vipassana

Vier jaar geleden kwam ik voor de eerste keer in aanraking met Vipassana Meditatie. Mensen waren laaiend enthousiast over de cursus. Sommigen gaven zelfs aan dat de tiendaagse meditatie hun leven had veranderd.
Nieuwsgierig bekeek ik de website van deze organisatie.
Er zijn cursussen over de hele wereld. “Handig”
De tiendaagse cursus is op basis van donatie. “Schitterend”
Je mediteert 10 uur per dag. “What the fuck?!”

Al snel parkeer ik het hele idee. Tien uur per dag stil zitten en mediteren is niets voor mij! Al helemaal niet als je tijdens de resterende uren niet mag lezen, schrijven, praten of yoga doen.

Toch blijft Vipassana Meditatie in de loop der jaren regelmatig op mijn pad komen. Dit jaar voel ik mij eindelijk klaar om de uitdaging aan te gaan.

Ik ben benieuwd wat deze tiendaagse teweeg brengt. Ik vraag me vooral af wat er gebeurt als het ‘stil’ wordt. Wordt het überhaupt ooit stil in mijn hoofd?!
10 dagen 10 uur per dag mediteren, stil zijn en met niemand praten. 10 dagen zonder internet, boeken, schrijven en beweging. Ik ben ervan overtuigd dat het stil wordt zonder externe impulsen. Niets blijkt minder waar.

Het lukt me langs geen kanten om 10 uur per dag te focussen op mijn ademhaling. Reeds op de tweede dag ga ik soms ‘actief’ nadenken. Zo kruipen de dagen toch een fractie sneller voorbij.

Tijdens de meditatiesessie geef ik mezelf thema’s om over te denken. Ik denk na over mijn dans- en theatercarrière, over mijn reizen, mijn relaties, over wat ik echt graag doe, …
Ik kom tot vele verrassende conclusies.
Zo besef ik dat ik nooit heb gedanst vanuit mijn hart, maar altijd vanuit mijn ego. Ik vind het kicken om op een podium te staan en gezien te worden.
Ik kom erachter dat sommige relaties te lang hebben aangesleept. Toch heb ik geen spijt. Het heeft mij bij Manu gebracht.
Ik herontdek dat ik een natuurmens ben, ondanks mijn voorliefde voor kunst en cultuur.

Mijn meest verrijkende conclusie is dat ‘het tijd is om te geven’. Ik heb zoveel om dankbaar voor te zijn. Het leven geeft mij zoveel.
Al te lang leef ik voor mezelf. Ik ben er namelijk van overtuigd dat je anderen niet gelukkig kunt maken als je zelf niet gelukkig bent. Ik kom tot de slotsom dat ik ontzettend gelukkig ben. De tijd is daar om een poging te wagen om anderen gelukkig te maken. “Now it is time to share my merits.” Zoals Guru Goenka het zegt.
Het zal nog wel even duren voor ik duidelijkheid heb hoe en wat ik te ‘geven’ heb.

Ik ben blij dat ik de Vipassana Meditatie uitdaging ben aangegaan. Toch ben ik er zeker van dat ik dit nooit meer opnieuw doe! Tien uur per dag mediteren, “what the fuck?!”
Stil is het nooit geworden. Ik heb wel weer een hele stap heb gezet op mijn spirituele reis.

  • New Vipassana Student
  • Het wiel, het symbool van Vipassana
  • De meditatiehal
  • De eetruimte
  • Het veld waar we mogen wandelen
  • Guru Goenka
  • Na 10 dagen weer spreken

Een gedachte aan “What the Fuck?!

  1. gerda

    Mooi verslag Ann.Wat stilte toch doet met een mens,wat een heftige confrontatie.Veel respect voor jullie beiden,echt!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *