Voor we vertrokken vroegen veel mensen me “Wat ga je doen, als je onderweg bent?”. Na een paar keer had ik mijn standaard antwoord klaar:
Afhankelijk van de plek en de energie zie ik 3 activiteiten die we onderweg kunnen doen.
Als eerste reizen. Anders gezegd, den toerist uithangen.
Ten tweede vrijwilligerswerk. Als we ooit een project tegenkomen dat ons hart wegdraagt kunnen we er vrijwillig werken.
Ten derde werken. Voor kost en inwoon of voor een beetje geld. Afhankelijk van wat we kunnen en wat mogelijk is.
Nu we onderweg zijn wordt alles wat minder theoretisch dan voorheen.
Het blijkt dat we heel goed zijn in de afdeling ‘den toerist uithangen’. Zo’n dagen bestaan voor een groot deel uit eten, slapen, wandelen, bezoeken, kletsen, onderhandelen, lezen, … en ze bestaan uit verschillende categorieën.
Tijdens ‘verhuisdagen’ trekken we naar een nieuwe plek. Tot nu toe meestal per bus of per trein. Daarna moeten we op zoek naar een nieuwe plek om te slapen.
Recent zijn we ook gestart met ‘relaxdagen’. Elke dag iets gaan bezoeken blijkt best vermoeiend te zijn.
Rond Nieuwjaar zijn we zo een vijftal dagen blijven hangen in Pushkar. Heerlijk om de dag te vullen met ochtendyoga, wat lezen en schrijven en eten. Die rust geeft me ook wat tijd om stil te staan bij de laatste periode thuis (toen we nog een huis hadden) en de tijd die voor ons ligt. Plots ligt er echt wel veel ruimte voor me waarin alles, maar dan ook alles, mogelijk is:
“Wat zou ik doen als ’tijd’ geen probleem meer is?”
Zonder er al te bewust over te denken vind ik het antwoord in de plannen die we maken: ‘Leren’.
Ik hou ervan om bij te leren. Ik leer door te kijken naar wat ik niet ken, door mensen te ontmoeten, door me hier in een andere cultuur te rollen, door te lezen, … En ook door cursussen in te plannen.
Ik ben dus thuis de meest voor de hand liggende activiteit vergeten op mijn lijstje. Zo krijgen we ten vierde: leren & ontwikkelen.
Het liefst van al wil ik nog steeds niet te veel vooruit plannen, maar waarom ook niet als we iets echt graag willen doen.
Dus de plannen gaan als volgt. Van midden tot einde februari gaan we een Yoga Retreat volgen. In een ashram in Madurai bij een organisatie die Sivanand heet. Het idee is om onze yoga basiskennis wat op te krikken.
Daarna eindigt ons visum voor India en op 4 maart vliegen we naar Sri Lanka. Daar kunnen we minstens één maand blijven.
In mei volgen we in Dharamsala een yoga teacher training van een maand bij Siddhi Yoga. In Sri Lanka zullen we dus een nieuw visum voor India aanvragen en waarschijnlijk nog eens 3 maanden terugkeren.
En ergens, ooit, willen we een meditatie cursus bij Vipassana volgen. Lees de regels maar eens als je interesse hebt. 10 dagen lang, 10 uur per dag meditatie. Zonder contact, zonder communicatie, volledig op jezelf gericht. Er is ook een centrum in Dilsem-Stokkem voor de geïnteresseerden.
Het is heerlijk om ruimte en leegte te voelen in de toekomst. Het is even fijn om plannen te maken en fijne vooruitzichten te hebben.
Als ik er breder naar kijk denk ik dat vele mensen daar deugd van kunnen hebben. Om de 10 jaar eens de tijd nemen om stil te staan en je af te vragen waar je staat met je leven. Terug de tijd nemen om te studeren. En dus niet langer op je 18e geconfronteerd worden met een keuze alsof ze voor de rest van je leven is. Of enkel de ruimte krijgen om te herscholen als je werkloos raakt …
Ik heb al vaak in mijn leven gezegd dat ik niet gestudeerd heb. Ik bedoel dan dat ik geen hogere studie gevolgd heb. De grap is dat ik waarschijnlijk nog niet anders gedaan heb dan studeren in mijn leven. Zo ook nu dus.
Woo ow wat een plannen !
Klinkt heel boeiend allemaal … en ontspannend … ruimte en leegte voelen in de toekomst , zalig! Maar 10u meditatie op één dag, wow!
Geniet ervan!
Geweldig! Ik ben trots en jaloers tegelijk! Blijf leren, genieten en veel eten. Wissel de introspectie af met een hoop drank en luiheid. Ik volg jullie op de voet. Dikke knuffel!