Voor ons vertrek naar India heb ik boeken verslonden over ‘wereldreizen’. In één van die boeken stond een hoofdstuk ‘Werken in het buitenland’. Mogelijkheden genoeg, van druivenplukker in Frankrijk tot barmeisje in Australië.
Actrice zijnde viel mijn oog op het volgende: ‘In Mumbai zoeken ze vaak Westere figuranten voor Bollywoodfilms.’ Voor vertrek hebben we bij verschillende vrienden liggen rondbazuinen dat we in een film gingen spelen, dus enkele dagen voor we naar Mumbai gaan, vragen we ons zenuwachtig af of het ons zou lukken.
Ik kan je vertellen, onze eerste werkdag zit er intussen op!
Al op onze eerste avond in Mumbai worden we aangesproken op straat ‘Do you wanna be extras in a Bollywoodmovie?’. ‘Yes, please!’
Twee dagen later arriveren we op de set van ABCD2 oftewel Disney’s Any Body Can Dance 2. Samen met 200 andere figuranten van verschillende nationaliteiten spelen we het publiek van de finale dancebattle tussen India en de Filipijnen. Applaudisseren, juichen en opspringen doen we de eerste uren met volle overtuiging. Jammer genoeg verloopt zelfs een Bollywood productie, waar miljoenen mee gepaard gaan, op zijn Indiaas. Niemand heeft op voorhand nagedacht over een plan van aanpak. Met als gevolg dat de ene medewerker zegt ‘ga daar zitten’, terwijl ik een minuut later weer word verplaatst door iemand anders. De hele dag voelt als een mega-stoelendans.
Ik zal je de details besparen waardoor we uren vertraging oplopen.
Alleen dit wil ik je niet onthouden: Iedereen kreeg als ‘kostuum’ een T-shirt met de naam en de vlag van een bepaald land. Kijk voor de fun even op de foto’s om te zien op welke manier België vertegenwoordigd was… .
Ondanks het lange wachten, heb ik wel mijn ogen uitgekeken. De grote set, de belichting, de camera’s, de choreografieën, de vele medewerkers en figuranten, mijn sexy vent die de rol van cameraman kreeg aangemeten… .
De catering was dik in orde en gelukkig was ik voorzien met boeken om saaie momenten te breken. Ik ben stiekem wel benieuwd of we de final cut zullen halen.
Ik kwam tijdens deze dag op de filmset tot besef dat op mijn lijst staat ’theater spelen’ en ’theater maken’. Ik spreek niet over ‘acteren’. Dat was mij tot op heden niet opgevallen. Blijkbaar heb ik al langer de (onbewuste) keuze gemaakt voor theater. Ik voel mij thuis in het theater, in direct contact met het publiek. Niet op een set. Tijdens deze filmopnames viel het mij wederom op hoe verschillend deze beide vormen van acteren zijn. Ik ben heel blij met deze ervaring in Bollywood, want die heeft iets aan de oppervlakte gebracht, wat ik even vergeten was.
In “Dansen in Udaipur” was ik nog op zoek naar een naam voor verschillende vormen van kunst en creativiteit… . Ik ben eruit!
ARTISTIEKE EXPRESSIE
Onder deze noemer vallen zowel dans, theater, creëren, zelfexpressie, schrijven, FEST en Movimento dell’Arte uitbouwen alsook het geven en volgen van workshop met betrekking tot deze thema’s.
Dat maakt dat ik al heel wat items van mijn originele lijst van 26 getackeld heb.
Thank you, Bollywood!
oef, moeten we nog geen geld opsturen. We zullen onder de naam van de VZW een festival opzetten met al jullie projecten. Stuur dan wel de juiste naam door.
Super. Zowel het verhaal, de camera man als fe “Belgische” vlag.
Hahaha prachtig! Wat een avontuur! En wat een sexy vent achter die camera inderdaad. Het lijkt net alsof hij er verstand van heeft…