Ik kan geen ‘scenic lookout’ meer zien. Ik sta(ar) erbij en ik kijk ernaar. Terwijl Manu de verplichte foto neemt, wandel ik alweer naar de auto. ‘Verwend nest’ hoor ik mezelf denken. Het is waar, ik heb mezelf de voorbije twee maanden verwend met de eindeloze natuurpracht in Australië. Al bijna 15.000 kilometer lang rijden we ‘National Park’ in en uit. We zwemmen in adembenemende baaien, klimmen naar de hoogste top, klauteren over talloze ‘boulders’, wandelen door gigantische regenwouden en staan onder tientallen watervallen. Meerdere keren pink in een traan weg, de natuur heeft een ongekend effect op mij.
De stadsmens in mij komt niet aan haar trekken. Het cosmopolitische Sydney valt in het niets bij de pracht en praal van vele Europese steden. Logisch ook, Australië heeft geen Griekse, Romeinse of Middeleeuwse periode gekend. De Aboriginals zijn trouw gebleven aan de natuur, nooit gebouwd of verbouwd. Pas sinds 200 jaar is de blanke man hier actief steden aan het opwerpen. Gelukkig hebben de Aboriginals samen met enkele visionaire immigranten op tijd een halt toegeroepen aan de mijnbouw, landbouw en verstedelijking, waardoor ik nu kan genieten van duizenden hectaren ongerepte natuur.
Maar nu zit ik vol. Ik zie het niet meer, ik ben voldaan. Ik heb tijd nodig om al deze indrukken te verwerken. Ik verlang naar een warme douche en een echt bed.
De vrijheid die onze campervan biedt, is geweldig. We tuffen van plek naar plek. We douchen ons met de emmer en eten elke avond onder de sterren. Jammer genoeg verstoort “Debby” dit idyllische leven. Sinds cycloon Debby 4 weken geleden The Gold Coast overspoelde, achtervolgt de regen ons.
Na deze natuurramp heeft ook de herfst zijn intrede gedaan. Soms lig ik ’s nachts wakker van de kou. Mijn bovenbenen knijp ik tegen elkaar om toch maar niet door de regen naar het toilet te hoeven. Als ik het uiteindelijk niet meer houd en doorregend terug in de campervan klim, kijk ik uit naar volgende week. Ik ben ontzettend dankbaar voor deze prachtige reis door Australië, maar ik geniet alvast van de warmte die België mij letterlijk en figuurlijk zal brengen.
Tot volgende week, lieve vrienden!
warme België?? 13 graden ….niet bepaald warm. maar hé hier âltijd een warme welkom voor jullie !