Onze vlucht naar België komt met rasse schreden dichterbij. Een nieuw begin: time to settle down! We zijn twee weken in Pittsburg en dat is een goede voorbereiding op België. We zijn hier omdat Manu communicatie training geeft aan de…
Ik word vegetariër
De kogel is eindelijk door de kerk! Ik word vegetariër! Een beslissing waar ik niet lichtzinnig toe ben gekomen. Het is een keuze waar ik al langer mee worstel. Als yoga docente ben ik maar al te bekend met het…
Be the (climate) change, you want to see in the world
De natuurpracht en natuurkracht die ik heb mogen aanschouwen in Patagonië is ongeëvenaard. De Perito Moreno Gletsjer, Nationaal Park Torres del Paine en Mount Fitz Roy zijn ongetwijfeld dé hoogtepunten! Ook de rest van deze streek verveelt geen seconde. We…
Leven in een kennel
De tweede helft van 2017 stond in het teken van housesitting. Gratis verblijven in prachtige huizen op idyllische locaties. Manu en ik zijn grote fans van deze combi reizen en werken. Alleen zit er regelmatig een addertje onder het gras.…
Een tegenvaller
Soms ben ik op een plek en lijkt het of ik vleugels heb. Alles werkt en niets kost moeite. Soms is het anders. Soms ben ik op een plaats waar alles aan me trekt en duwt. Waar mijn gemoed in…
Niets is Gratis
We wonen 3 weken in Lacock. Een pittoresk dorpje geplukt uit een Jane Austen boek. Ons huis is gigantisch. Vier slaapkamers, drie badkamers en een tuin van 100 vierkante meter. We hebben een verwarmd zwembad en een tennisveld. Als je…
Veel te doen in België
Vanuit tekstlijnen uit mijn solo KHANDHAS geef ik een overzicht van mijn ervaringen in België. Iphone, Iphone, Tas, Lepel, Senseo, Koffiepad, Ipad, Bord, Mes, Brood, Boter, Kaas, Nutella,… We zijn een week in België en gaan mijn geliefde Antwerpen herontdekken.…
Er zit iets in mijn lichaam
Er zit iets in mijn lichaam Het springt alle kanten op Een klein dronken aapje Het geeft me richting Het maakt me moe Wie ben jij toch Daar dicht bij mij Een vriendin vertelt me via Skype dat het de…
Zomaar een dag
We zijn in Ubud, de culturele hoofdstad van Bali. Twee dagen sliepen we bij Raka in ‘Raka’s House’. Een vriendelijke oude man die een losmen (een gastenverblijf bij iemand thuis) uitbaat in het centrum van Ubud. Spijtig genoeg was Raka…
Dag Keiko
Ik heb nog nooit iets of iemand zien sterven. Keiko is voor mijn ogen gestorven. Keiko was één van de honden op Pantai Mas. Om eerlijk te zijn, was ze een hond waar niemand veel mee had, ze was schuchter…