Ik krijg telefoon. “Kan je een paar yogalessen vervangen?” Ik onderbreek de beller. “Ik ben in het buitenland.” Ik hoor verwarring in zijn stem. “Jullie zijn toch lang geleden naar India vertrokken?” Ik bevestig. “Wij zijn inderdaad 3 jaar geleden vertrokken en nog steeds aan het reizen.”
“Maar …”
Ik weet welke vraag op zijn lippen brandt. De vraag die hij uit Vlaamse beleefdheid niet stelt. “Hoe doen jullie dat?” De vraag die neerkomt op: “Hoe financieren jullie dat?”.
Ik weet dat velen zich dit afvragen. In België spreken we niet makkelijk over geld en onze inkomsten. Ik wil graag dit taboe doorbreken. In de komende blogposts antwoord ik op jullie vraag.
Vooraleer onze bankrekeningen open en bloot op tafel te leggen, eerst een paar basis principes:
1. Wij leven in het hier en nu.
Wij zij niet bezig met ons pensioen. We sparen niet voor een huis en we sparen niet voor ‘later’. We leven nu en geld wordt hier en nu gespendeerd. Het is niet makkelijk, maar we leggen de waarschuwingen van familie en vrienden naast ons neer. We gaan uit van overvloed en niet van schaarste. We lossen financiële problemen op wanneer ze zich stellen, in plaats van ons zorgen te maken over ‘later’.
2. Wij geven geen geld meer uit aan zaken die niet bijdragen aan ons geluk.
Manu is dol op boeken. Bladeren door een nieuwe aanwinst maakt hem dolgelukkig. Sinds ik hem de functie van een bibliotheek heb uitgelegd, hebben we vele euros bespaard.
Elke potentiële aankoop leggen we onder een vergrootglas. Hebben we dit echt nodig? Waarom hebben we dit nodig? Hebben we het ‘nu’ nodig? Is dit de beste prijs? Is dit zijn prijs waard? Draagt dit bij aan ons geluk?
Dit artikel schrijf ik op mijn Macbook Air, kostprijs 1.000 euro. Wij zijn geen gierige pinnen. We durven best wat geld uit te geven, maar het moet de strenge vragenlijst doorstaan. We consumeren bewust.
3. We kiezen voor een leven zonder kinderen.
Een kind opvoeden kost je een rib uit je lijf. Geen ouder zal me tegenspreken. Zelfs in België moet je geen kinderen nemen om het kindergeld.
Naast de financiële impact, is er ook een mentale impact. Wij nemen makkelijk risico’s. Wij zijn enkel verantwoordelijk voor onszelf. We hoeven niet te vrezen dat ons kleintje een boterham minder moet eten of dat hij gepest wordt omdat hij niet de juiste merkkleding draagt. We zijn niet bezig met ons pensioen. Een erfenis achterlaten is wel het allerlaatste wat in ons opkomt.
Uiteraard kost alles geld. Volgende keer meer daarover.
Prachtig, moet kunnen! Toen ik net in Brazilië kwam heb ik “noodgedwongen” drie weken van bananen en gevallen fruit “overleefd” want ik had geen CPF-kaart en kon dus geen geld afhalen. Is mij gelukt, later was een oude fiets zoiets als een Harley, en een geleende fusca (kevertje) zoiets als een Rolls met alle mogelijk opties! Ik heb leren genieten van de kleine dingen zeker als verknochte Natuur liefhebber. Nu ik weer tot de “levenden” hoor wil ik wel nog wat challenges uit proberen, wie flexibel is blijft jong! Wat is ouderdom? Een opgedrongen tijdschaal die ons dat verteld. Geniet van elke moment, dankbaar dat je leeft, kunt bewegen, de zon, de bloemen, mooi mensen, spelende kinderen… te veel om op te noemen, te waardevol om er aan voorbij te lopen in een keurslijf van wat de maatschappij ons tracht op te leggen… Mooi te weten dat jullie dit doen! Parabens!