Movimento dell'Mondo

Ik kijk rechts en links op zoek naar een gaatje tussen de voorbijrazende auto’s. Aarzelend zet ik een eerste voet op de weg en dan gebeurt het onmogelijke. De auto’s stoppen! Manu en ik kijken elkaar verbaasd aan en barsten in lachen uit. We flaneren op ons dooie gemak naar de overkant. We zijn weer thuis.

Tenminste, het voelt zoals thuis. Een paar dagen geleden zijn we in Maleisië geland. Het is gek, maar pas sinds we hier zijn besef ik hoever ik het laatste jaar buiten mijn comfortzone heb geleefd. Blijkbaar heb ik heel vaak op de toppen van mijn tenen gelopen. Ik ben vele uitdagingen aangegaan met wisselend succes. Echt alles was anders dan thuis.
In Maleisië krijg ik weer ademruimte. Alles voelt bekend en gaat een pak makkelijker dan in de vorige landen:

1. Het openbaar vervoer
   In de luchthaven brengen wegwijzers ons snel bij de exprestrein richting Kualu Lumpur. We hoeven niet te zoeken, niets te vragen, geen taxichauffeurs te ontwijken en worden niet van het kastje naar de muur gestuurd. We swipen onze creditcard door de automaat en betalen dezelfde prijs als iedereen.
2. De airconditioning
   In India heb ik ondanks dekentjes en mutsen vaak kou geleden op de nachttrein. In Nepal hing ik uit het raam snakkend naar zuurstof tussen de bezwete passagiers. In Maleisië heeft elke bus en metro airco, alsook de shoppingcentra, guesthouses en couchsurfers bij wie we te gast zijn.
3. De grandeur
   Alles is hier groots. De huizen, de straten, de winkels, kerstbomen en foodcourts,… Ik geniet vooral van de royale en comfortabele zitplaatsen op de bus en trein, hoewel ik het al gewend was dat Manu op mijn schoot gepropt zat.
4. De beleefdheid
   Ik werd een jaar lang onder de voet gelopen telkens ik uit de bus stapte. Het is een aangename verrassing als de mensen netjes wachten met opstappen tot iedereen is afgestapt. Als een man ons uitzonderlijk de pas afsnijdt, kijkt hij achterom en prevelt oprecht: “Sorry, I’m so sorry”.
5. De mensen
   Als mensen mij aanspreken wacht ik afstandelijk af tot de aap uit de mouw komt. Maar niemand wilt mij iets verkopen,… Integendeel, na een gesprek met Kamal bij een eetkraam blijken onze hamburgers al betaald. Hij is verheugd dat toeristen komen eten in zijn niet zo toeristische wijk en trakteert graag.
6. De kleding
   Ik kan hier shortjes dragen zonder nagestaard te worden. Nu ben ik zelfs degene die vrouwen nagestaard met wel heel korte hotpants.
7. Het warme water
   Ondanks de hoge temperaturen geniet ik elke dag van een warme douche. Het warme water is altijd beschikbaar zodat Manu na mijn lange douchebeurt geen kou hoeft te lijden.
8. De vuilkar
   Er rijden hier vuilkarren. De straten zijn spic en span, er ligt minder vuil op straat dan in België.
9. De shoppingmalls
   Thuis had ik een hekel aan shoppen. Hier kijk ik mijn ogen uit in de vele megamalls die mij alles bieden wat ik een jaar heb gemist.
10. Het eten
    Maleisië kreeg van Lonely Planet in 2014 het label: “Best food destination in the world.” Mijn buik kan dit volmondig beamen.

Maleisië is een oosters paradijs gehuld in een Westers kleedje. Of is het een westerse oase met oosterse tinten? Ik heb het hier in elk geval naar mijn zin.